Ειλικρινά δε ξέρω τι είναι πιο αναζωογονητικό την περίοδο του καλοκαιριού. Το βουνό ή η θάλασσα; Επιστρέφοντας από τις διακοπές μου στο Σμόλικα, ο τελικός απολογισμός έχει ως εξής:
55 χιλιόμετρα πεζοπορίας, ένας καταρράκτης, μερικά άγρια κορόμηλα και βατόμουρα, μια δρακολίμνη και μια κορυφή (2.637μ.)! Nα μη ξεχάσω βέβαια τις σύντομες συναντήσεις μας με κάποια μέλη από την πανίδα της περιοχής: έναν σκίουρο, ένα ζαρκάδι, μια χελώνα, ένα αγριογούρουνο, έναν λαγό, και μόνο… τις πατημασιές από μια αρκούδα!
Δίστρατο
Συχνά οι πιο ωραίες συναντήσεις είναι αυτές που δεν περιμένεις και πόσο μάλλον όταν συμβαίνουν σε ένα σημείο καθαρό μέσα στην απόλυτη ηρεμία της φύσης, με υψόμετρο και χωρίς καμία υποψία προσδοκίας. Κάπως έτσι σμίξαμε κι εμείς και γίναμε μια παρέα, εκεί περίπου στα 2200μ. στη Δυτική Μακεδονία, με έναν φίλο από την Κρήτη.
Είμαστε οι «συνήθεις ύποπτοι», όλοι αυτοί που κυκλοφορούμε στα ίδια μέρη, ακολουθώντας τις συνηθισμένες μας δραστηριότητες, είτε αυτό είναι το ποδήλατο, είτε η πεζοπορία, το σκι, και γενικά ό,τι μας συνδέει με τη φύση. Στη διάρκεια των ημερών του Munti Smolikas Festival Vol.3, επικοινωνήσαμε με ανθρώπους ίδιας “φιλοσοφίας”, εκτιμήσαμε τις μυρωδιές της φύσης… Παράλληλα κερδίσαμε απίστευτο και μαγικό χρόνο ελευθερίας σκέψης, όπως και ατελείωτες ώρες προσωπικής ενδοσκόπησης με μοναδικό θόρυβο το θρόισμα των φύλλων και το αεράκι που ακούγεται σα νερό μέσα στην ησυχία του βουνού… Αφήσαμε οριακά τα χνάρια μας και σίγουρα ακολουθήσαμε αυτό που βγήκε από μέσα μας… «Σεβαστήκαμε την ελευθερία που βρήκαμε», όπως πολύ εύστοχα γράφει σε ένα από τα άρθρα του ο Μίλτος Ζέρβας.
Δρακολίμνη Σμόλικα (2200μ.)
Θέα της Δρακολίμνης από την κορυφή του Σμόλικα (2.637μ.)
Σαμαρίνα
Ένα μεγάλο και εγκάρδιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον κ.Ζιώγα από τη Σαμαρίνα, που μας ανέβασε στις “Εφτά Βρύσες” και μας άφησε να περιηγηθούμε σε ένα αλπικό τοπίο με θέα την Τύμφη αλλά και να ανακαλύψουμε τελικά το μονοπάτι της επιστροφής για το Δίστρατο. Επίσης τον ιδιοκτήτη των δωματίων Fratelia που κανόνισε να μας απαλλάξει από τα τελευταία 3 χιλιόμετρα πεζοπορίας στην άσφαλτο και τον ήλιο (μέχρι το χωριό). Σταματώντας στα 20-22 για την ημέρα εκείνη, σχεδιάσαμε μια μικρή κατάβαση για την επομένη, προκειμένου να απολαύσουμε τους καταρράκτες του Ηλιοχωρίου.
Εκκλησία στη Σαμαρίνα όπου μέσα στο ιερό μεγαλώνει ένα πεύκο
Εφτά Βρύσες
Καφενείο στο Βρυσοχώρι
Καταρράκτης Ηλιοχωρίου
Δοκιμάστε να κάνετε μια απόδραση στο βουνό στην καρδιά του Αυγούστου. Μερικές ιδέες:
Οροσειρά Τύμφης, με εκκίνηση τη διάσχιση του φαραγγιού του Βίκου και κατάληξη σε κάποιο από τα Ζαγοροχώρια.
Τζουμέρκα, με φιλοξενία σε ένα από τα πανέμορφα καταφύγια Πραμάντων και Μελισσουργών.
Γράμμος, ένας απέραντος προστατευόμενος βιότοπος NATURA παρθένου δάσους που αφήνει έντονη τη γεύση αλπικού τοπίου.
Ευρυτανία και φαράγγι “Πάντα βρέχει”, ένα σκηνικό ασυνήθιστο και ξεχωριστό για τα ελληνικά δεδομένα.
No Comments