21 Ιούν Μια γεύση από Λήμνο
Μέσα από τη συμμετοχή μου στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Aegean Meltemi το οποίο στοχεύει στην προώθηση της ναυτικής κουλτούρας και την ενίσχυση του βιώσιμου τουρισμού (link προηγούμενο άρθρο), μού δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφτώ ένα από τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου, τη Λήμνο!
Όταν λοιπόν αποχώρησε η μεγάλη ομάδα των φοιτητών, εγώ μεταξύ πέντε ακόμη φοιτητριών, αποφάσισα να μείνω, να νοικιάσω ένα αυτοκίνητο και σε μια μέρα να γυρίσω και να δω ό,τι περισσότερο μπορούσα από το νησί του Ηφαίστου! Συνήθως επιλέγω να κάνω ένα τέτοιο mini tour μόνη μου ώστε να μπορώ να έχω την ελευθερία να «χάνω χρόνο» σε ο,τιδήποτε θέλω, χωρίς να ακούω… παράπονα. Αυτή τη φορά όμως ήρθε και η Κατερίνα μαζί μου και η μέρα αποδείχτηκε συναρπαστική!
Η απουσία πινακίδων σε συνδυασμό με τους αρκετούς χωματόδρομους συνθέτουν ένα περιπετειώδες σκηνικό για όσους τολμήσουν να κάνουν το γύρο του νησιού σε λιγότερο από 12 ώρες!
Η πρώτη επίσημη στάση μας ήταν στις Αμμοθίνες, μια πραγματική έκπληξη της φύσης όπου κανείς μπορεί να αφεθεί σε μια έρημο 70 στρεμμάτων κυλώντας σε αμμόλοφους με χαμηλή βλάστηση και θέα τη θάλασσα.
Το απόγευμα επιστρέψαμε για λίγο από το Surf Club Keros (όπου διανυκτερεύαμε όλο το 3ήμερο), ήρθαν μαζί μας 3 ακόμη φίλες και η παρέα στο αυτοκίνητο μεγάλωσε!
Μέσα σε λίγα λεπτά διαδρομής, φτάσαμε σε ένα μοναδικό και μαγικό τοπίο που σφύζει από βιοποικιλότητα, την Αλυκή. Η παράκτια αυτή λιμνοθάλασσα μαζί με τη γειτονική μικρότερη Ασπρολίμνη αλλά και το εποχιακό υφάλμυρο έλος τη Χορταρολίμνη ανήκουν στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA ενώ αποτελούν εξαιρετικό υγροβιότοπο που φιλοξενεί πολλά μεταναστευτικά πουλιά. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες η Αλυκή αποξηραίνεται ολικώς σχηματίζοντας ένα πεδίο αυτόπηκτου άλατος που δημιουργείται μάλιστα, από βρόχινο και όχι θαλασσινό νερό! Περπατήσαμε πάνω στο αλάτι και τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες όσο ο ήλιος έπεφτε και το φως έκανε το τοπίο συναρπαστικό…
Αλυκή 
Αλυκή 
Αλυκή
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο της Ηφαιστείας για να δούμε το ηλιοβασίλεμα ,το οποίο όμως δεν προλάβαμε… στην προσπάθειά μας να το θαυμάσουμε από ένα ακόμη καλύτερο σημείο. Ρωτώντας περαστικούς στο δρόμο, η συμβουλή ήταν να το απολαύσουμε από το βορειοανατολικό άκρο του νησιού, την Πλάκα, η οποία βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Ίμβρο. Δεν καταφέραμε ωστόσο να φτάσουμε καθώς ήταν ήδη πολύ αργά όταν βγήκαμε στην κεντρική άσφαλτο και το αγαπημένο Κοντοπούλι.
Υπάρχει βέβαια πάντα η επόμενη φορά! Από πείσμα όμως, είδα τον ήλιο να ανατέλλει! Ξύπνησα γύρω στις 5.30 και αφού κατάφερα… να σηκωθώ από το κρεβάτι, έτρεξα να κυνηγήσω τη χαραυγή… Τα έντονα χρώματα με καθοδήγησαν στο σημείο όπου εμφανίστηκε δυνατό το φως του ήλιου…
Εκτός από τη Σπηλιά του Φιλοκτήτη την οποία ο χρόνος δεν έφτασε για να προσεγγίσω, ήταν και η Μύρινα που δεν είχα προλάβει να δω. Έτσι, την επόμενη μέρα πριν αναχωρήσουμε με το καράβι τη επιστροφής, αφιερώσαμε κάποιες ώρες για περιήγηση στην πρωτεύουσα της Ανεμόεσσας.
Καθώς πάντα με ελκύουν τα κάστρα, ξεκίνησα να ανεβαίνω προς το Παλιόκαστρο ώστε να δω και να βγάλω κάποιες φωτογραφίες την πόλη από ψηλά. Τελικά δεν αντιστάθηκα και έφτασα στην κορυφή από όπου μπορούσα να δω και τις 2 μεριές της Μύρινας: το λιμάνι και το κέντρο! Αξιοπερίεργο είναι το γεγονός ότι μπορεί κανείς να πετύχει ελάφι όχι μόνο στο κάστρο αλλά και στο δρόμο καθώς υπάρχουν πολλά που ζουν στο μικρό δασάκι που βρίσκεται ακριβώς πάνω από το λιμάνι.
Την επόμενη φορά που θα πάω και θα μείνω περισσότερες μέρες στο νησί, θα φροντίσω να έχω το ποδήλατο μου ή να δανειστώ ένα του Δήμου, καθώς το νησί προσφέρεται και ίσως είναι το ιδανικό μέσο για όσους είναι αρκετά δραστήριοι! Ψηλότερο σημείο 650μ.
Μη ξεχάσετε να γευτείτε τα παραδοσιακά τυριά μελίχλωρο, κασκαβάλι, φέτα και καλαθάκι, να φάτε φρέσκο ψάρι πίνοντας μοσχάτο Αλεξανδρείας ή άρωμα Λήμνου από τους ξεχωριστούς αμπελώνες του νησιού αλλά και να δοκιμάσετε τις τοπικές χυλοπίτες, τα φλωμάρια. Και για να γλυκαθεί ο ουρανίσκος σας… φελούδια, σαμσάδες ή Βενιζελικά!
Προτεινόμενες δραστηριότητες
No Comments